Water is uiteindelijk sterker dan steen, dus zachtheid wint het altijd van hardheid. De evolutie is niet gebaseerd op de survival of the fittest, maar op de survival of the friendliest.
We zijn als mens misbaarder dan we durven te denken. Er zijn meerdere menssoorten geweest dan er nu nog over zijn. En dat zijn niet de sterkste soorten. De Neanderthaler was groter en sterker dan wij (de homo sapiens) en toch bestaat de homo sapiens nog en de Neanderthaler niet meer.
Dat geldt ook voor het dierenrijk. Zo is de afschrikwekkende wolf geworden tot onze geliefde huisvriend, de hond.
Terug naar de titel: wat wil je zijn: een ei of een aardappel? Dat kijkt misschien een rare vraag maar het gaar erom dat een ei en een aardappel anders reageren in dezelfde omgeving. Net als mensen. In kokend water wordt een ei hard en een aardappel zacht. Waar de aardappel en het ei geen keuze hebben, heb jij dat wel. Aan jou is de keuze: wil je hard of zacht zijn? Of kan het allebei zijn: de kracht van de kwetsbaarheid, zoals Brené Brown fantastisch mooi beschrijft in haar boek.
Een ander boek wat ook ingaat op de kracht van de kwetsbaarheid is het boek “De tweede berg” van David Brooks. De afgelopen 2 jaar heb ik ruim 70 boeken gelezen. Ik maak voor mezelf van elk boek een uittreksel en ik houd bij wat ik van deze boeken vind. Ik heb alle titels een onder elkaar gezet en dan komt er vanzelf een boek op één te staan. Toen ik dit boek gelezen had kwam hij met stip op één binnen. Dit boek gaat over twee bergen. De eerste berg symbool voor de westerse wereld: ik, prestatie, zie mij is, succesvol, maakbaar etc. Na de top van de eerste berg kom je door een val in de vallei. Jouw eerste reactie is om op de snelste manier weer op die eerste top te komen, maar daar ga je nooit meer komen. Want jouw ervaring van die val is niet weg te poetsen. Die
val kan alles zijn (ontslag, huwelijk dat strandt, ziekte enz).
Dus in plaats van de val te ontkennen en weer naar de eerste top te lopen, loop je verder door de vallei en zie je om de bocht een nog mooiere bergtop, die je eerder niet kon zien. Je wilt de tweede berg beklimmen en wat je meeneemt is de eerste bergtop en de keiharde val die je hebt gemaakt.
Op de tweede bergtop gaat het meer om jou in relatie tot anderen en om jouw
kwetsbaarheid en om het besef dat jij het niet alleen kunt doen en dat je het
niet alleen hoeft te doen. Je vraagt anderen om hulp, je accepteert die hulp en je past toe wat jij hebt geleerd. Op deze manier ontdek je nieuwe dingen, nieuwe paden en nieuwe inzichten en ben je niet alleen meer op zoek naar bevestiging van alles wat jij al denkt te weten. Je traint jouw perspectivische lenigheid (Lammert Kamphuis) zodat je openstaat om zaken op een andere manier bekijken: van de weestand in de leerstand.
Kortom: je kwetsbaarheid kan juist je kracht zijn. Durf los te laten, hulp te vragen en ga ontdekken, leren en ontwikkelen. Heb je ook zin om deze reis aan te gaan, neem dan contact met me op voor een vrijblijvende kennismaking en ik trakteer jou op een lunch.
Blogs
– De Vos Financial Lifeplanner
