Al jaren weet ik wat een podcast is. Al jaren maakt Vriend Rik podcasts. Al jaren zeg ik dat ik geen tijd heb om er naar te luisteren en dat het niet echt iets voor mij is. Maar dat ik ooit weleens ga luisteren. Dit laatste klinkt niet echt vastberaden.
En wie mij echt kent, weet dat ik zeker vastberaden ben. Geïnspireerd door Kamp van Koningsbrugge en vooral door Raymond Klaassens: “wil je het echt of een beetje echt?” Omdat ik het echt wil, heb ik in één keer de hele serie van Kunstmaffia geluisterd.
In de huidige tijd waarin “druk-zijn” de maatstaf lijkt, is het geweldig om deze podcast te luisteren: less is more. Heel even dacht ik “dit is saai, alleen geluid en geen beeld”, maar het is heerlijk: alleen luisteren en verder geen afleiding. Even lekker mijmeren (het vergeten woord van tegenwoordig).
De kunst van het niets doen, zijn we vergeten. We staan altijd aan en we zoeken altijd afleiding. Omdat we bang zijn voor de rust, want is er eindelijk rust in je hoofd, dan gaat ineens je hart spreken. Als er even niets te doen is en we even moet wachten. Pakken we massaal de telefoon om lekker te “ontspannen”. Maar voor je brein is de telefoon geen ontspanning, maar acteren op hoog cognitief niveau. Het is dus niet gek, dat we zo moe zijn.
Wil je dit veranderen, begin dan met het luisteren naar de podcasts van Rik Bouman. Binnenkort ga ik met Rik wandelen en gaat hij mijn verhaal opnemen. Later meer! Tot hier en NU verder.