Dagelijks heb je enorm veel vrijheid om keuzes te maken. Het is maar goed dat je niet elke dag stilstaat bij al deze keuzes want dat zou heel wat stress opleveren. In de loop van de jaren heb je een routine opgebouwd en gaan de dingen als vanzelf. Als dit te lang goed gaat, dan kan je dit ook als een sleur ervaren.

Het is belangrijk om met enige regelmaat voor jezelf, maar ook samen met je partner, te kijken of het bad waarin je zit nog lekker warm is en of je nog geniet van de heerlijke geur van het badschuim. Of is het bad inmiddels lauw of zelfs koud en is er van het badschuim niet veel meer over en lig je feitelijk in je eigen smurrie. Als dat laatste het geval is, is het denk ik tijd om uit het bad te stappen en met je partner, vriend of vriendin een heerlijke dag  naar een sauna te gaan.

Uiteraard is het bad slechts een metafoor voor de keuzes die je kan maken. Het kan zijn dat je nu al jaren hetzelfde werk doet bij dezelfde werkgever terwijl de wereld om je heen in rap tempo verandert. Ga jij elke maandag nog even fris en fruitig naar je werk als een paar jaar geleden? Als je in alle vrijheid mag kiezen wat voor werk je wilt doen, zou je dan dit werk doen? Prima als jouw antwoord volmondig ja is, maar als je twijfelt wat zou je dan willen doen? En om dat te bereiken, hoe ga je dat dan doen?  Het wordt nu toch echt hoog tijd om met die opleiding te starten.

Het blijkt dat sommigen echt keuzestress ervaren en daardoor uiteindelijk geen keuzes maken en wat mij betreft is dat de slechtste keuze. Want dan ga je uit van de veronderstelling dat de tijd oneindig is en er geen enkele urgentie is om een keuze te maken en eigenlijk weet je wel beter. Als alles loopt zoals het loopt dan ervaar je de urgentie niet totdat er iets gebeurt waardoor je direct voelt dat het noodzakelijk is om een keuze te maken. Stel je eens voor dat je de komende week te horen krijgt dat je over 3 maanden geen baan hebt of dat jouw partner besluit jullie relatie te beëindigen. Het kan dus zo zijn dat een ander een besluit voor jou maakt, als je dat zelf niet doet. En dan kom je bijna vanzelf in de actiemodus want er moet veel gebeuren. Hopelijk krijg je niet te maken met een dergelijke tegenslag, maar ik gun jou wel dat je heel bewust nadenkt over de dingen die jij doet.

Denk eens aan de (gebroken) gezinnen op de Griekse eilanden, denk je dat zij keuzestress hebben over de shampoo die zij kiezen in de supermarkt of welke serie ze gaan kijken op Netflix of waar ze nou weer heen moeten op vakantie. Nee, zij maken zich oprecht zorgen over de basisbehoeften bed, bad en brood.

Heb jij de motivatie en het lef om in actie te komen om zo jouw diepste verlangens die onmogelijk lijken te realiseren, dan help ik jou hier graag mee.